Verborgen in het bos van de Eure, tussen de meanders van de Seine Normande, ligt het Technisch Centrum van Aubevoye (CTA), een geheime locatie van Renault Group. In deze gesloten vestiging bevinden zich alle prototypes van de merken van de Group. Statische en dynamische tests worden afgewisseld met afstellingen en uithoudingstests. Hier worden de nieuwe modellen gecertificeerd voor ze op de markt worden gebracht. Het CTA werd gebouwd in 1982 en viert vandaag dus zijn veertigste verjaardag. Verschillende generaties van gepassioneerde vrouwen en mannen schreven de geschiedenis van de hele vestiging, maar ook van de regio en het uitzonderlijke industriële systeem. Veertig jaar van hoop en uitdagingen, inspanningen en successen. Een geschiedenis waar elke medewerker terecht trots op is en die werd geschreven aan de hand van alle modellen die in Aubevoye hun eerste kilometers reden.
Wanneer we op de D-6015 de stad Gaillon naderen, zien we links en rechts van de weg alleen maar bos. Tot we de wegwijzer naar het Centre technique d’Aubevoye (CTA) passeren, wijst niets op het feit dat achter de bomen een vestiging van Renault Group schuilt. Een uniek en apart Technisch Centrum, dat beschikt over hypergeavanceerde middelen om de meest uiteenlopende omstandigheden te kunnen simuleren die de auto’s in hun gebruiksfase zullen ondergaan. 613 hectaren, 35 testroutes met een totale lengte van 60 kilometer, 42 testbanken, twee windtunnels, 18 corrosieomgevingen en dat alles verborgen achter 272 hectare bos dat de auto’s tijdens hun ontwikkeling beschermt tegen nieuwsgierige blikken.
 |  |  |
Hier mogen alleen ingewijden naar binnen. Om het veertigjarige bestaan van deze vestiging te vieren en u te laten kennismaken met de magie van deze bijzondere plek, maken we voor een keer een uitzondering. We nodigen u uit voor onze virtuele open dagen en om talloze geheimen te ontdekken!
Terwijl het langste circuit op de Formule 1-kalender op dit moment 7,004 kilometer lang is, strekt het circuitnetwerk van Aubevoye zich uit over ruim 60 kilometer en bootst het alle wegtypes uit de hele wereld na. De verschillende circuits en wegen werden gebouwd tussen 1982 en 2000 en brengen liefhebbers van sensatie in vervoering met hun oppervlakteafwerking, bochten en hellingen. Maar naast het plezier dat de testrijders hebben wanneer ze prototypes van Renault, Dacia en Alpine testen, brengt dit werk ook heel wat uitdagingen met zich mee. Ze moeten elk geluid horen en elk aspect testen, van de stuurinrichting tot de ophanging, van het uithoudingsvermogen tot het weggedrag.
Op het droge circuit heeft elke bocht een weloverwogen naam. Hoe raar ze soms ook klinken, alles heeft een verklaring! Laten we beginnen met de ‘patte d’oie’, ofwel ‘ganzenpoot’. Aan het begin van het circuit splitst de baan zich naar links en rechts, waardoor het lijkt op een tekening van een vogelpoot. Poëtisch en metaforisch! De volgende bocht heet ‘doigt de gant’ (‘vingerhoed’). Een bijzonder logische keuze, want hij lijkt op een… vingerhoed, helemaal afgerond. Om de snelste bocht op het circuit (de snelheden liggen hier boven de 200 km/u) te benoemen, liet men zich inspireren door een coureur uit de jaren vijftig: tweevoudig wereldkampioen Formule 1, Alberto Ascari. De volgende bocht is een verwijzing naar het circuit van Linas-Montlhéry, met twee bochten die de naam ‘Boucles des Biscornes’ hebben overgenomen.
De ‘virage de la ferme’ (‘bocht van de boerderij’) is nog een bezienswaardigheid, want volgens historische foto’s stond er een boerderij in de buurt van deze plaats. Tot slot is er de beroemde ‘pif-paf de sortie’, waar geen uitleg voor nodig is. Je ziet hem al voor je wanneer je de naam hoort. Dit 3,9 kilometer lange circuit wordt gebruikt om het onderstel af te stellen en is ideaal voor uiteenlopende tests: afstelling van de voor- en achterwielophanging, het onderstel, het uithoudingsvermogen van de remmen, de betrouwbaarheid en tractie, de reactie bij gripverlies, noem maar op. De natte baan vormt een aanvulling op deze tests.
 |  |  |
Tijd om enkele Europese hoofdsteden te bezoeken. Het is kinderspel, volg gewoon de wegwijzers met namen als ‘Rome’, ‘Brussel’, ‘Madrid’ en ‘Londen’. Deze baan is iets meer dan twee kilometer lang en dient om de rijomstandigheden in de stad na te bootsen: verkeerslichten, stopplaatsen, verkeersdrempels en vele kruispunten. In enkele seconden rijden we van Rome naar Brussel. Goede reis!
Daarna gaan we naar ‘l’anneau de vitesse’, de snelheidsring. Zoals de naam al aangeeft wordt hier de topsnelheid bereikt. Testrijders kunnen tot 250 km/u doorgaan dankzij schuin aangelegde bochten, die zelfs tot 180 km/u genomen kunnen worden zonder aan het stuur te draaien. Hier worden alle aerodynamische tests uitgevoerd. Een bijzonderheid zijn de zestien enorme ventilatoren die langs dit circuit staan. Ze simuleren windsnelheden van 14 tot 72 km/u om de stabiliteit van elk model te controleren en trajectafwijkingen te berekenen. Voor bedrijfsauto’s wordt vanwege hun aanzienlijke gewicht een elektronische spoiler toegevoegd om de stabiliteit op de snelweg te behouden. Net als bij de meeste echte circuits rijdt men op de snelheidsring tegen de klok in. Linker hersenhelft, bloedcirculatie van het hart, middelpuntvliedende kracht, Romeinse traditie, het aantal legendes en veronderstellingen die dit fenomeen verklaren is legio. Zeker is dat (nog) niemand de echte oorsprong van de rijrichting kent, maar zo is het nu eenmaal!
 |  |  |
We slaan letterlijk en figuurlijk een andere weg in: ook steile hellingen, het middengebergte en terreincircuits zijn uiteraard in Aubevoye aanwezig om de verschillende modellen, waaronder terreinwagens, te testen. Meer dan 40 meter hoogteverschil voor de bergen, maar ook grote niveauverschillen die met bruggen worden overwonnen, ‘bomkraters’ en steile wegen om de sterkste terreinsensaties te beleven. Het bijzondere aan het terreinparcours is dat je nooit op voorhand weet hoeveel afstand je gaat afleggen. Een goede raad voor terreinritten: rijd nooit alleen of zorg er (minstens) voor dat je goed uitgerust bent! Op deze parcours wordt de tractie van onze modellen zwaar op de proef gesteld. Nog een mooie bijzonderheid? Op het parcours over de weg, de steile hellingen en door het middengebergte zijn evenveel bochten naar links als naar rechts.
 |  |  |
Voor we de testparcours verlaten, maken we nog een kleine omweg langs enkele plaatsen waar onze voertuigen echt gemarteld worden. Om alle wegtypes na te bootsen en de weersomstandigheden van elk land te simuleren, beschikt de CTA over enkele extreme testbanen. Een voorbeeld daarvan is de stoftunnel, die de omstandigheden in Argentinië nabootst, een land met een zeer hoog stofgehalte. Voor landen met hevige regenval is de doorwaadplaats 24 centimeter diep, met bijkomende putten van nog eens 6 centimeter.
In het totaal moeten de verschillende geteste modellen dus bestand zijn tegen de schokken veroorzaakt door het doorwaden van 30 centimeter diep water. Ook wordt een gigantische kunstmatige ‘waterplas’ van drie bij drie meter gecreëerd om te controleren of de auto geen schade oploopt wanneer hij er met een snelheid van 80 km/u doorheen rijdt.
Kortom: de circuits en testbanen van Aubevoye bevatten net zo veel bijzonderheden als kilometers. Terwijl dynamische tests essentieel zijn om het weggedrag te perfectioneren, zijn statische tests onmisbaar in de ontwerpfase van nieuwe voertuigen. In de vele gebouwen van het Technische Centrum van Aubevoye bevinden zich gereedschappen en andere middelen waarvan men het bestaan nog niet zou vermoeden. Een kort overzicht van de afstellingen die de ontwikkeling van elk model bepalen.
Als u zich afvraagt hoe de tests werden uitgevoerd voor de opkomst van de computer en rekensoftware, bent u beslist niet de enige. Het antwoord bevindt zich in Aubevoye, waar Jean-Marc, expert testmethodes, ons vertelt: “Voor we computers hadden, gebruikten we traceertabellen om de snelheids- en verbruiksprestaties te berekenen. De truc was om op voorhand het snelheidsprofiel te tekenen dat de bestuurder moest volgen. Maar de testmiddelen zijn voortdurend geëvolueerd om te beantwoorden aan de steeds strengere regelgevingen en aan de technologische evolutie: hybridemotoren, elektromotoren, waterstofmotoren, enz. Nu worden honderden parameters gemeten om het rendement van voertuigen te analyseren en te optimaliseren.”
 |  |  |
Testbanken, windtunnels en corrosiecentra maken eveneens deel uit van dit unieke centrum. Auto’s worden regelmatig zwaar belast om de veroudering te testen. Zoutnevel, warme of koude windtunnels die temperaturen van -30 tot + 55 graden Celsius nabootsen, met windsnelheden tot 230 km/u… Allemaal hebben ze als doel om in slechts enkele maanden tijd de vele jaren van klantengebruik in alle delen van de wereld te simuleren, inclusief de zwaarste omstandigheden.
 |  |  |
We sluiten onze geschiedenisles over deze uitzonderlijke vestiging af met enkele bijzonderheden:
✔ Betrouwbaar ✔ Flexibel ✔ Persoonlijk
